سهم آذربایجان غربی از لیگ برتر فوتبال ایران

به گزراش بوکان نیوز به نقل از موج ورزشی ، فوتبال ورزشی جذاب و هیجان‌آور است که طرفداران زیادی در سراسر جهان دارد. این ورزش که در حال حاضر ورزش شماره یک دنیا به شمار می‌‌رود دارای تکنیک‌‌های فراوانی است که شاید یکی از دلایل جذابیت‌‌های آن باشد.

فوتبال با هیچ رشته دیگرى قابل‌مقایسه نیست و این واقعیتى است که بدون هیچ‌گونه تعصبى باید آن را پذیرفت. پر خبرترین و جنجالى‌‌ترین رشته ورزشى در دنیا نیز همین فوتبال است. رشته‌‌اى که تمامى ارکان درگیر در آن هرلحظه و هرکجا می‌‌توانند مولد خبرهاى بسیارى باشند. طى چندین سال گذشته خیلى‌‌ها مى‌‌خواستند نقش فوتبال را با بها دادن به رشته‌‌هاى دیگر به‌نوعی کم‌‌رنگ کنند اما هرگز درراه رسیدن به هدف خود موفق نشدند.

حتى کسب مدال‌‌هاى رنگارنگ بسیار ورزشکاران در رشته‌‌هاى دیگر هم نتوانست، اندکى از ارزش‌‌هاى فوتبال در نزد علاقه‌مندان آن بکاهد. در دنیاى امروز که تنوع رشته‌‌هاى ورزشى باعث شده است تا دل‌مشغولی‌های خاصى در نزد علاقه‌مندان به ورزش به ورزشى دیگرى قابل‌مقایسه‌‌ نیست.

رسانه‌‌هایى که قسمت اعظم اخبار آن‌ها را فوتبال تشکیل مى‌‌دهد. اینکه یک تیم چه وضعیتى دارد. یک بازیکن فوتبال چه مى‌‌کند و ده‌‌ها مسئله دیگرى که هرکدام مى‌‌تواند به‌عنوان یک خبر مهم مخاطبان خاص خود را داشته باشد. فوتبال ما نیز از این قاعده مستثنا نیست و روزى نیست که در این رشته پرمخاطب اتفاق خاصى رخ ندهد. یک روز خبر تعلیق فوتبال خبر اول رسانه‌‌ها مى‌‌شود، یک روز اخبار مربوط به عزل و حضور یک مربى در تیم ملى افکار عمومى را متوجه خود مى‌‌سازد. روز دیگر خبر درگیرى یک مربى با یکى از ارکان فوتبال به بحث روز رسانه‌‌ها تبدیل مى‌‌شود، یک روز خبر رفت‌‌و-آمد یک مدیر در فوتبال به تیتر اصلى بدل مى‌‌شود و خلاصه هر اتفاقى که در آن مى‌افتد مى‌‌تواند به یک سوژه ناب در نزد افکار عمومى بدل شود.

فوتبال آن‌قدر در اطراف خود حواشى دارد که بتواند همواره به‌عنوان یک‌رشته پرطرفدار مطرح شود و نیازى نیست که در آن جریان سازى صورت پذیرد.

فوتبال در استان کردستان با توجه به حضور وریا‌‌ غفوری درتیم سپاهان و تیم‌‌ ملی ایران، مصطفی احمدی در تیم سیاه‌‌جامگان‌‌مشهد و یادگاری رستمی رنگ‌‌و‌‌بوی خوبی دارد، در طرف دیگر، فوتبال آذربایجان غربی در این سال‌‌ها اصلاً وضعیت خوبی را نسبت به گذشته ندارد، گذشته‌‌ای که بازیکنانی همچون هادی اصغری، محمد آزادی، عابدین یزدانی، انور خودکام، ناصر احمد نژاد، سوران خدامرادی و… را در سطح اول فوتبال ایران می‌‌دیدیم اما الان تنها دل‌خوشی فوتبال آذربایجان غربی حضور جوان برومند ارومیه‌‌ای، فرشاد احمدزاده در محبوب‌‌ترین تیم فوتبال آسیا یعنی پرسپولیس است، جوانی بااستعداد که با سه فصلی که در تیم‌‌های گسترش فولاد‌‌ تبریز و تراکتورسازی تبریز حضور داشت، توانستد با اتکا به توانایی خود به این جایگاه برسد.

آذربایجان غربی با جمعیتی بالغ‌بر سه میلیون نفر تنها یک بازیکن در سطح اول ایران دارد، اما در مقابل استان خوزستان ۶۰ بازیکن در ۱۶ تیم لیگ برتری و مازندران بیش از ۵۰ بازیکن در لیگ برتر فوتبال فصل ۹۵-۹۴ دارد و سهم به سزایی رو در فوتبال ایران دارند.

اما نکته قابل‌تأمل اینجاست مگر استان آذربایجان غربی چه چیزی از مازندرانی‌‌ها و یا حتی استان هم‌جوارش آذربایجان شرقی کم دارد، تبریزی که در حال حاضر چندین تیم در لیگ برتر ایران و ده‌‌ها بازیکن در این لیگ دارند فعالیت می‌‌کنند اما آذربایجان غربی باید فقط‌‌وفقط یک نفر را در سطح اول فوتبال ایران داشته باشد. استانی که با یک حساب سرانگشتی _ اگر در لیگ ۱۶ تیمی امسال هر تیم ۲۴ بازیکن داشته باشد _ می‌‌توان حساب کرد که با ۰۰۲/. از کل بازیکنان لیگ برتر حاضر در این فصل کجای کار فوتبال ایران است.

امسال یکی از سال‌‌های فوتبالی استان است، در حال حاضر استان آذربایجان غربی دو نماینده در لیگ دسته‌‌دوم و دو نماینده در لیگ دسته‌‌سوم کشور دارد. تیم‌‌های شهرداری ارومیه و سردار بوکان در لیگ دو و شهرداری مهاباد و شهرداری خوی دو تیم حاضر در لیگ دسته‌‌سوم ایران هستند.

لیگ‌‌برتراستان، هرسال برگزار می‌‌شود و قهرمان آن جواز حضور در لیگ سه را پیدا می‌‌کند، لیگ دسته اول استان و زیرگروه دسته اول فوتبال را هم داریم اما چه فایده که تابه‌حال هیچ سودی برای فوتبالمان نداشته، چون این لیگ‌‌ها بدون برنامه‌‌ریزی مدون و درست‌وحسابی صورت می‌‌گیرد و هیچ‌گونه طراوت و پویایی را ندارند.

اتفاقات و حواشی خاصی در فوتبال استان رخ می‌‌دهد از امتیازهایی که بدون هیچ دلیل به شهرها داده می‌‌شود تا بازی‌‌هایی را که به سود تیم‌‌های معلوم تمام می‌‌شود همه و همه دست‌به‌دست هم داده‌‌اند تا این لیگ‌‌های داخلی صرفاً جهت تفریح تیم‌‌ها و پول پیدا کردن هیئت فوتبال باشد.

در اینکه این استان‌‌های دیگر همیشه تیم‌‌های بزرگ و بازیکنان خوبی داشتند، شکی نیست که این نشان از مدیریت و برنامه‌ریزی آن‌ها دارد و به احترامشان کلاه از سر برمی‌داریم. ولی پس سهم ماچیست؟ تاکی باید حسرت حضور در سطح اول فوتبال ایران را بخوریم و بازی تیم‌‌های دیگر را ببینیم و دلمان را به درخشش تک‌ستاره آذربایجان غربی در تیم‌های دیگر خوش کنیم؟

مگر آذربایجان غربی دیار دلیران نیست؟ مگر آذربایجان غربی دیار بزرگان نیست؟ مگر ما چیزی کمتر از اهوازو اصفهان و تبریز و…داریم؟ مگر مدیرانی کارآمد در رأس ورزش ایران نداریم؟ مگر شرکت‌‌ها و کارخانه‌های بین‌‌المللی در این استان کم است؟ مگر جوانان شایسته  و باانگیزه و مستعد وجود ندارد؟

سال‌‌هاست از تیمی که بزرگانی را همچون محمد آزادی و انور خودکام، عابدین یزدانی، ناصر احمد نژاد و سوران خدامرادی را به فوتبال این مملکت تحویل داد، خبری نیست. جناب استاندار، مدیرکل ورزش و جوانان، نمایندگان محترم شهرهای استان آذربایجان غربی در مجلس شورای اسلامی، آیا جای آذربایجان غربی در سطح اول فوتبال ایران خالی نیست؟ آیا تأثیر اجتماعی حضور تیمی از آذربایجان غربی در لیگ برتر فوتبال بر کسی پوشیده است؟ آیا زمان برنامه‌‌ریزی دقیق و سنجیده از سوی شما فرانرسیده است؟ آری دیگر وقت آن شده است که شما و تمامی مدیران و مسئولان استانی و شهری، شما دل‌‌سوختگان این دیار همیشه سرافراز در سالی که از سوی مقام معظم رهبری به سال اقتصاد مقاومتی، اقدام وعمل نام‌گذاری شده است، آستین‌‌ها را بالا زده و کاری کنید کارستان و با حمایت‌های همه‌جانبه و برنامه‌ریزی‌شده از دو تیم سردار و شهرداری ارومیه که نمایندگان ما در مسابقات دسته دوم ایران هستند، زمینه‌‌ی بالا آمدن آن‌ها را فراهم کنیم تا بعد از آن با گرد هم آوردن بازیکنان و مربیان آذربایجانی حق خود را از فوتبال ایران بگیریم.

این یادداشت به قلم «ابراهیم عثمانی» روزنامه نگار و فعال رسانه ای نوشته شده است.